Meerdere malen kwam ik de afbeelding tegen. De afbeelding waarop duidelijk wordt hoe iedereen eigenlijk naar mij kijkt als leerkracht. En verrek, als ik zo de afbeeldingen bekijk, lijkt het nog aardig te kloppen ook.

What my friends think I do. Gezellig spelen met kinderen. Een beetje liedjes zingen, een spelletje spelen, en, met de komst van het digitale schoolbord, lekker filmpjes kijken. In de kinderopvang mogen we daar nog gezellig luiers verschonen aan toevoegen en in het onderwijs de druk van kennis aanbieden. Maar dit terzijde natuurlijk. Ook mag ik niet al mijn vrienden over één kam scheren. Veel weten wel degelijk dat er als leerkracht veel meer van je verwacht wordt dan op het eerste gezicht misschien gedacht wordt.
What my mother thinks I do. Een pak slaag geven misschien niet, maar ik kan mij een sinterklaasgedicht herinneren waarin werd gememoreerd dat ik meerdere malen kinderen uit mijn klas moest zetten. Dit is waargebeurd en ik had die kinderen een eeuw geleden vast een pak rammel verkocht. In de huidige maatschappij moet ik het op een (andere) pedagogische wijze overleven: praten. Niet altijd makkelijk, omdat kinderen bij voorkeur niet willen praten over problemen, ze willen graag een oplossing aangedragen krijgen. Of ik even hun probleem op wil lossen. De vraag is dan wat leerzamer is, dat pak rammel of praten met een kind dat niet luistert.
What society thinks I do. Ah, daar komt het. Het veelbesproken onderdeel, de bijkomstigheid van het leerkracht zijn. Vakantie! Na elke zeven tot negen weken springen wij als leraar weer een gat in de lucht omdat we een weekje (of twee, of zes) vakantie hebben. Inmiddels wordt steeds duidelijker dat in deze vakantie ook hard gewerkt moet worden. Handelingsplannen en rapporten moeten geschreven worden en er moeten voorbereidingen worden gedaan voor de volgende periode. Zit er een dagje shoppen tussen? Natuurlijk, maar dit is ook ter verwerking. Elke dag met kinderen werken is gewoonweg intensief. Het klinkt misschien cliché, maar de leerkracht heeft zijn weekjes vrij hard nodig.
What my students think I do. Op mijn luie aars zitten. Ach, dat valt wel mee, hooguit af en toe een klacht dat ik op moet schieten met een toets nakijken of dat ik nu eindelijk eens mijn afspraak nakom en dat ene kind een boekenlegger geef waar hij al een week of twee om vraagt. Anyway, dat ik er af en toe voor kies om achter mijn bureau te zitten terwijl mijn kinderen hard aan het werk zijn, heeft meer te maken met een stukje uitgestelde aandacht waar kinderen mee om moeten leren gaan. Als zij mij dan lui vinden, vind ik dat prima. Ik werk in ieder geval aan mijn pedagogisch klassendoel.
What I think I do. Of toch zeker wat ik hoop dat ik doe. Als leerkracht wil je de kinderen wijsheid en kennis meegeven op zoveel mogelijk gebieden. Dit wil ik bereiken door in te spelen op interesses en de voorkeursmanieren van leren voor kinderen. De betrokkenheid van de leerlingen staat ten alle tijden centraal. Als de betrokkenheid weg is nemen de kinderen geen kennis meer op. Toch moet er elke dag gerekend worden en elke dag een taalles worden gedaan. Best lastig, al die kinderen vijfentwintig uur per week betrokken houden bij de zakelijke vakken.
What I really do. Het is waar. Als leraar zit je geregeld met de handen in het haar. Nakijkwerk, oudergesprekken, nadenken over dat ene voorval van die dag en hoe je morgen op dat kind reageert als het binnenkomt. Het houdt je bezig, zelfs als je ’s avonds thuis op de bank, met je kopje thee, een filmpje kijkt. Dan zeg ik tussendoor opeens tegen mijn vriend: ‘Schat, wat moet ik nou morgen als dat kind binnenkomt?’ Hij kijkt (een beetje geïrriteerd) op, slaakt een diepe zucht en zet de film op pauze. ‘ Ik zet hem pas weer aan als je je gaat concentreren op de film, anders mis je weer een deel.’
Loslaten. Ook belangrijk in het vak als leerkracht. Meer dan je best kan je niet doen. Vele leraren zetten zich voor meer dan honderd procent in, terwijl het juist zo belangrijk is om af en toe even te kijken naar jezelf en voor jezelf de tijd en aandacht te nemen die je verdient. Tijd om een filmpje te kijken dus.