Vandaag viel ik in. Ik stond voor groep 8 en we hebben met elkaar geleerd wanneer een tekst een overtuigende tekst is. De kinderen waren het al snel met elkaar eens dat dit begint met het geven van je mening, vervolgens geef je argumenten om je standpunten te ‘verkopen’ en je eindigt met een conclusie. Met de kinderen heb ik geoefend met het schrijven van een overtuigende tekst. Ik moest denken aan mijn opleiding en stage. Op stage komt er een sprookjesproject aan. Drie sprookjes gaan we in elk opzicht uitmelken: (voor)lezen, knutselen,  drama etc. Ja, zelfs kinderen van 12 met ernstige gedragsproblemen doen mee. Tijdens het uitzoeken van de sprookjes, dacht ik niet alleen na over wat past bij de leeftijd en de doelgroep (lees: er zitten twee meiden in de klas, de rest bestaat uit jongens). Nee, ik moest vooral terugdenken aan mijn eigen jeugd en mijn favoriete sprookjes.

Om heel eerlijk te zijn was ik enorm fan van de sprookjes van Disney. Met name de sprookjes die wij in de jaren ’90 op video hadden. Ik kan mij het deuntje nog herinneren van BAF in die tijd, waar alle films mee begonnen. De leeuwenkoning, Belle en het Beest en vele anderen zijn grijsgedraaid. Letterlijk, er was geen geluid en geen beeld meer over tegen de tijd dat de dvd uitkwam. Maar mijn absolute favoriet, er kan er maar één zijn, is Aladdin.

Om te beginnen is daar het aapje Abu. Wat een lieverd! Ondanks dat hij het moet doorstaan een olifant te worden, blijft hij zijn vriend Aladdin trouw.  Hij is grappig en schattig.
Geest heeft humor. Hij speelt haast de rol van adviseur van Aladdin en denkt dat zijn levenservaring nogal wat is met alle wensen die hij voor anderen heeft vervuld. Schijnt bedriegt, want wat voor leven heb je als je een Geest uit de Fles bent? Een personage met diepgang dus.
Jaffar en zijn trouwe papegaai Iago zijn fantastisch slecht. Je voelt de frustratie gedurende de hele film. De gemene opmerkingen, die blikken die ze elkaar geven en hoe ze met elkaar plannetjes smeden is een goed bedachte handelswijze om de kijker achter de ideeën van de vijand te laten komen. Spanning ten top!
En dan Yasmin en haar vader. Yasmin slank en lang, in tegenstelling tot haar vader die klein en buitengewoon bol is. Humor, passie… de personages hebben alles!
En dan Aladdin zelf. Hoezo een ruwe diamant? Hij steelt je hart en zijn stem neemt je mee op zijn reis door de Grot der Wonderen en de straten van Agrabah. Het is niet voor niets dat ik Disney’s singstar heb, waar ik ‘Een nieuw begin’ op het hoogste niveau meezing door de microfoon. Bij voorkeur wel de stem van Aladdin, want Yasmin zingt wel heel hoog. Buiten dat, ben ik vooral fan van deze knappe jongen, die alles doet om bij zijn grote liefde te komen (en te blijven).

Al met al mag duidelijk wezen waarom Aladdin mijn favoriete sprookje is. Het heeft alles in zich wat een kind (en jongvolwassene…) kan wensen. Tijd om de dvd even uit de kast te pakken en mij straks weer te verliezen in de wondere wereld van 1001 nacht.