De kerstvakantie is een welkome break in het leven van vele leerkrachten, docenten, studenten en leerlingen. Zo ook voor mij. De eerste week van de kerstvakantie heb ik mogen genieten van de sneeuw in Oostenrijk. Daar heb ik mijn best gedaan mijn werk en studie even van mij af te zetten. Hoewel dit lastiger bleek dan gedacht, heb ik toch genoten van een heerlijke week.

Nu ik weer een aantal dagen thuis ben en de eerste deadline rap dichterbij komt, is het tijd om aan de slag te gaan. Het inlevermoment voor de eerste hoofdstukken van mijn scriptie komt eraan.

Inmiddels weet ik dat leren en studeren niet vanzelf gaat. Er moet eerst voldaan worden aan een aantal eisen. Denk maar aan de onderste laag van de behoeftepiramide van Maslow: lichamelijke behoeften. Eten en een behaaglijke plek om aan de slag te kunnen gaan. Zo’n lekker vakantie-ontbijtje moet eerst genuttigd worden op de bank met MTV op de achtergrond. Daarna nog even douchen, want stinkend aan de slag is niet bevorderlijk. Zo, aan de eerste behoefte is voldaan.
De tweede behoefte waaraan voldaan moet worden is zekerheid en veiligheid. Helaas brengt het idee van de scriptie veel onzekerheid en een onveilig gevoel met zich mee. Ik moet uit mijn comfort-zone stappen terwijl ik daar helemaal geen zin in heb. Om mijzelf wat veiliger te voelen, heb ik even contact met studiegenootjes. Die blijken ook last te hebben van het studie-ontwijkende gedrag. Hierdoor voel ik me juist weer veiliger en zekerder. Ik sta er niet alleen voor!
Dat brengt mij meteen tot de derde laag: behoefte aan sociaal contact. Het mag duidelijk wezen dat sociaal contact een manier is tot moed inspreken, tot veilig voelen, tot gewaardeerd voelen.
Wat automatisch weer leidt tot laag vier: de laag van waardering en erkenning. Dit is de laag die bij mij zorgt voor een motivatieboost. Als ik straks dat eerste hoofdstuk heb afgeschreven kan ik mijzelf een schouderklopje geven, maar krijg ik door de sociale contacten ook schouderklopjes van anderen. En dat zorgt weer voor zekerheid en veiligheid. Ja, die Maslow heeft er goed over nagedacht.
Laag vijf is de bovenste laag van de piramide. Dit is de laag van zelfontplooiing. Zo ver ben ik vandaag nog niet. Maar wat niet is kan nog komen. Aan de eerste vier lagen is voldaan, het is nu aan mijzelf om de uitdaging aan te gaan en van mijn scriptie daadwerkelijk iets te gaan leren.

De start van zelfontplooiing ligt bij het onderwerp dat ik wil onderzoeken. Lesgeven op een cluster 4 school is al een uitdaging op zichzelf, met name door het ‘typische’ ZMOK gedrag van oppositionele kinderen. En dat is dan ook precies waar ik mee aan de slag wil. Ik wil leren welk concreet leerkrachtgedrag kan bijdragen aan een positieve ontwikkeling van kinderen met oppositioneel gedrag. Laat die zelfontplooiing maar komen!

de piramide van Maslow