Een maand geleden kwam ik terug van mijn reis door Marokko. Als ik op maandag de klas binnen stap, krijg ik van een jongen van 8 te horen “Wat bent u mooi met een kleurtje!”. Ik krijg een dikke knuffel en een “Ik heb je gemist”. Het klopt, in de voorjaarsvakantie heb ik een kleurtje opgedaan. Ik leg hem uit dat ik op vakantie ben geweest naar het land waar hij ook elke zomer naar toe gaat. Hij kijkt verbaasd. “Marokko? Maar u komt daar helemaal niet vandaan.” Beduusd gaat hij aan het werk.

Met de groep hebben we een gesprek over landen en steden. Ik zet een wereldkaart op het bord en wijs Nederland aan. “Het is wel heel erg saai klein, juf”. “China is groot, dat weten we!”, reageert een andere jongen. En dan zegt het jongetje van 8: “Waar ligt Marokko eigenlijk?”

We bekijken waar het land ligt en op welke manieren je er allemaal kan komen, per auto en boot of per vliegtuig. We bespreken andere landen waar kinderen vandaan komen en welk voertuig er voor nodig is om daar te komen. Dan vraagt een leerling: “Heeft u foto’s?”

De komende weken hebben we het elke dag bijna een uur over Marokko. Aan de hand van enkele foto’s raken we in gesprek, leren we te omschrijven wat we zien en breiden we onze woordenschat uit. Als eerst hebben we het over Marrakech. Een stad die mijn hart heeft gestolen en inmiddels die van de kinderen uit mijn groep ook. De kleurrijke Medina laat heel wat monden open vallen. Kinderen vertellen wat ze zien en stellen vragen. De ene foto is nog leerzamer dan de ander. De jongen van 8 vraagt of ik ook altijd slaap op de plek met een gouden leeuw in de tuin, iets waar hij schijnbaar geregeld verblijft als hij naar Marokko gaat. Ik leg hem uit dat ik voor het eerst in Marokko was en misschien op andere plekken ben geweest dan hij. Een gouden leeuw in de tuin, ben ik in ieder geval niet tegengekomen. Hij laat een lichte teleurstelling zien. “Ja, maar de gouden leeuw…”, mompelt hij nog.

We bekijken de route op de kaart van Marokko, door het Atlasgebergte heen. De kinderen zien sneeuw op de bergtoppen. We bespreken wat de woestijn en wat een oase is. “In de woestijn is het altijd heet!” zegt een jongen. Hij kijkt verbaasd als ik hem laat zien hoeveel kleding ik aan heb als het nacht wordt, omdat het ’s nachts tegen het vriespunt is. We praten over het tentenkamp waar ik sliep en de geweven kleden van kamelenwol waar ik onder sliep. Ik zie een aantal kinderen wegdromen. Ik vind het fantastisch. En de kinderen ook.

Lange tijd gaat het gesprek over de karavaan. De kinderen zien een stoet dromedarissen en een leerling herkent mij op de foto. “Dat ben jij!”
“Waar?!” reageren andere kinderen. Ze lijken nog steeds niet helemaal te geloven dat ik ‘echt’ in Marokko ben geweest. Zelfs als ze mij springend in de woestijn met mijn Juf-trui zien, blijft het onwerkelijk voor ze.

In de uren die wij dromend over Marokko hebben doorgebracht, hebben we veel mooie momenten meegemaakt. Hier een aantal op een rijtje:

*De kinderen zijn in de ban van de mini-krokodil, waarvan we tot de conclusie komen dat het een kameleon is. Lastig, want we hebben het ook over kamelen gehad en die woorden lijken erg op elkaar. En dan heb je ook nog de dromedaris…

* “Jouw moeder is niet echt oud, juf.” Ik was inderdaad op reis met mijn moeder en we staan een aantal keer samen op de foto. Steek het compliment maar in je zak, mam!

* “Hiep Hoi! Dat is van een Marokkaans liedje, juf.”

* Een leerling vindt dat Marokko wel erg dichtbij ligt als hij naar de wereldkaart kijkt. Het vliegtuig pakken is echt onzin!

* China is groter en daardoor blijkbaar interessant. Meerdere leerlingen doen de wens of ik daar niet foto’s van wil laten zien.

* Marokkaanse thee is favoriet en over Marokko praten kan natuurlijk niet zonder. Jammie!

Als iemand die van reizen houdt, die graag andere culturen leert kennen en de geur van vreemde steden opsnuift, is er niks leuker dan deze liefde te delen met kinderen. En als zij met open mond luisteren en elke dag vragen naar ‘meer’, besef je pas hoe leerzaam het is om groepsgesprekken te voeren over verschillende culturen en achtergronden. Aanrader!