Lieve kinderen uit mijn groep,
Vandaag heb ik jullie eindelijk weer écht mogen zien. Ik zal eerlijk zijn, ik vond het best een beetje spannend. Een aantal van jullie ook. Dan kwamen jullie met een strak gezicht of met een mondkapje op school en zeiden nog voor het gebruikelijke ‘goedemorgen’: “Eerst handen wassen”, voordat er wat ontspanning kwam in jullie lijfjes. Een aantal van jullie was enorm blij. Jullie kwamen aanrennen, bleven maar verhalen vertellen, ik hou van je zeggen en aangeven ons te hebben gemist. Een aantal van jullie vindt het moeilijk te bevatten. “Ik zag je eerst op de telefoon van papa en op de filmpjes en nu ben ik hier”, was de constatering van een leerling. Een enkeling doet heel gewoontjes, alsof de afgelopen 8 weken niet gebeurd zijn.
Over één ding weten jullie veel te vertellen: Corona. Jullie weten al welke nieuwe regels er zijn in de school en jullie houden je er keurig aan. En dat terwijl jullie pas 6, 7 of 8 jaar oud zijn.
We hebben een geweldige dag gehad, waarin hard gewerkt is en veel is gelachen en gezongen. Wat een feest om weer ‘live’ aan het werk te zijn met jullie. Tot morgen!
