Het is eind oktober. De laatste stuiptrekkingen van orkaan Gonzola (lijkt op gorgonzola, ik krijg er trek van) zijn vanavond zichtbaar in ons land en ik zit warm binnen. Sloffen aan, kopje thee erbij. Wel aan het werk. Hard aan het werk.
Vandaag was het de eerste dag na de herfstvakantie voor de kinderen. Na de vakantie is het altijd weer een beetje inkomen, maar ik word meteen in het diepe gegooid. In de vakantie gebeurt er van alles bij de kinderen thuis, dus ik ben de hele dag druk bezig geweest om alle zaken lopend en op orde te krijgen. Het geeft een voldaan gevoel. Na een oudergesprek na schooltijd en intervisie met de collega’s, rijd ik in mijn bejaarde peugeootje naar huis om half van de weg geblazen te worden. Met mijn spierballen het stuur recht weten te houden en veilig aangekomen.
Dan begint het echte werk. De rust van twee spinnende katten zorgt voor een opperste concentratie. Er staat dan ook veel op mijn to do-lijst vanavond.
Om te beginnen alle informatie van vandaag in ons leerlingvolgsysteem zetten, zodat belangrijke zaken niet vergeten worden en ik het van mij afschrijf. Mooi om het op deze professionele manier mij af te kunnen zetten.
Dan is het tijd voor de studie. Vrijdag moet mijn onderzoeksvoorstel ingeleverd worden. Hoewel ik een eind op weg ben, zijn er nog een aantal feedbackpunten van mijn critical friends die ik moet verwerken in mijn plan. Ook zijn er nog een aantal theoretische zaken niet op orde. Nog maar drie avonden te gaan, dus vanavond moet de grootste slag gemaakt worden.
Volgende week heb ik de herkansing voor mijn ongeldig verklaarde tentamen van vorig jaar. Twintig artikelen, voornamelijk uit the U.S. and G.B., over onderzoek naar reken- en leesonderwijs. Het tentamen orthodidactiek bestaat uit 20 multiple-choice vragen. Of ik voor deze herkansing dus alle ins en outs van alle onderzoeken weer uit mijn hoofd wil leren, in plaats van waarom- en hoevragen waarbij ik mij echt Mastercompetent zou gaan voelen. Je merkt het al: de motivatie is ver te zoeken. Toch zal het tentamen (weer) gehaald moeten worden, dus aan de slag.
Ik heb mijzelf een ultimatum gesteld: minimaal één OPP per dag schrijven. Een OPP is het ontwikkelingsperspectief van een kind. Er is een didactisch en een pedagogisch OPP. Bij die laatste schrijf je over elk kind een helder verhaal waar het staat in zijn psycho-sociale- en zijn leerontwikkeling en stel je doelen voor de komende periode. Dit gebeurt aan de hand van stellingen over de ontwikkelingsfasen waar een kind zich in kan bevinden. Het zijn als het ware individuele handelingsplannen die de school, maar ook de ouders, houvast bieden in het volgen van, en een stap verder zetten in, de ontwikkeling van het kind. Begin november moeten de plannen af zijn, dus met het schrijven van een plan per dag zou mijn schema dik op orde zijn.
Als klap op de vuurpijl is vanavond de Champions League. Ajax speelt tegen Barcelona! Dat kan natuurlijk niet zomaar gemist worden, dus met mijn laptop op de bank voor de TV. Hopelijk lukt het om mijn to do-lijst voor vanavond af te werken met mijn kopje thee, spinnende katten en Ajax op de achtergrond.