Kinderen kunnen, zeker op jonge leeftijd, met de meest bijzondere uitspraken komen.  Misschien is dat wel het leukste van mijn werk. Kinderen kunnen bewust en onbewust grappige en gevatte opmerkingen maken, nieuw aangeleerde woorden verkeerd gebruiken of in alle onschuld een wondervraag stellen.

Het komt ook voor dat kinderen gemeen zijn tegen elkaar. Soms doelbewust, dan is het vervelend. Soms onbewust, maar wel eerlijk. Denk maar eens aan “Wat heb jij nou weer aan?!”. Dit kreeg ik van een leerling te horen toen ik een shirt aan had met een afdruk van een kopje thee. “Uh, een T-shirt?” antwoordde ik wat onzeker. Het kind rolde met zijn ogen en mompelde in alle oprecht “Wie heeft er nou thee op zijn T-shirt.”

Als kinderen zich prettig voelen in de klas, gaan zij uitspraken van thuis delen. Ze voelen zich schijnbaar ‘thuis’ bij je en gaan bijvoorbeeld schelden. Onbewust. Eén van mijn favoriete uitspraken is “Verdomme, ik haat het als de juf gelijk heeft.” Er wordt in alle onschuld gescholden op een moment waarvan hij denkt dat het een juiste manier van uiten is. Daarnaast is het eerlijk, want hij baalt ervan dat ik gelijk heb. Wat dan stiekem weer een verkapt compliment is voor mij natuurlijk. Deze zelfde jongens scheldt ook graag met “Oh, shit!”, vooral als hij een klein foutje maakt of iets vergeten is.

Daarnaast zijn er kinderen met taalproblemen. Ik geef graag complimenten, dit is natuurlijk hartstikke belangrijk. Dit doe ik ook vaak door kinderen bijvoorbeeld ‘kanjer’ te noemen. Denk aan “Wauw, kanjer, wat heb jij netjes binnen de lijntjes gekleurd!” Dit begrijpt hij niet, dus hij corrigeert me. Hij schudt zijn hoofd en zegt “Nee, ik ben (naam)”.

Taalfouten komen ook vaak voor. Verkeerde vervoegingen, accenten of woorden die helemaal niet bestaan; je hoort soms de gekste dingen. “Ik jokte niet, ik liegde.” Heel overtuigend. “Ik wil graag met mijn kont betalen”, nadat de leerlingen hebben geleerd dat zij met pin of contant kunnen betalen in de supermarkt achterin de klas. Ook de telrij blijkt soms lastig: “Een twee drie vier vijf seks…”, het is ook niet makkelijk. Aan de andere kant worden nieuwe woorden als stethoscoop, ruimtestation en vluchteling wel onthouden door de leerlingen. Mooi vind ik dat, dat kinderen in zekere zin zelf bepalen welke woorden ze opslaan. Bewust of onbewust.

Ja, uitspraken van kinderen zijn fantastisch leuk. Ben je benieuwd naar meer uitspraken? Surf dan even naar juliabakkes.com/quotes.